Bryła architektoniczna w formie torusa. Stalowa konstrukcja tworzy strukturę "kinetycznej łuski" przypominająca rybią. W zależności od natężenia światła można je otwierać lub przymykać - mówi Ewa Skowrońska, o swoim projekcie ośrodka sportowo-rekreacyjnego nad Jeziorem Tarnobrzeskim. Wygląda nieziemsko.
W zeszłym roku ukończyła z wyróżnieniem Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, a wszystko przez pracę magisterską zatytułowaną "Rewitalizacja terenu po Kopalni Siarki "Machów" S.A. w Tarnobrzegu. Koncepcja ośrodka sportowo-rekreacyjnego nad Jeziorem Tarnobrzeskim". - Zawsze chciałam zrealizować coś ciekawego w tym miejscu. Jezioro Tarnobrzeskie stało się dumą dla miasta i jego mieszkańców. Jednakże brakuje tam pełnej infrastruktury turystycznej. Piękny i rozległy akwen, urokliwe otoczenie przyrody, ale na tym praktycznie się kończy. Dlatego chciałam zaoferować ludziom coś atrakcyjnego zarówno pod względem architektonicznym, jak i funkcjonalnym - opowiada o projekcie 24-letnia magister sztuki-architekt wnętrz.
Inspiracją było koło ratunkowe. - Konstrukcja stalowa obiektu, na której oparty jest układ akrylowych kinetycznych skrzydeł, tworzy strukturę "kinetycznej łuski" przypominająca rybią. W zależności od natężenia światła można je otwierać lub przymykać. Odbywa się to dzięki zastosowaniu mechanizmu działającego w oparciu o ogniwa fotowoltaiczne, które przetwarzają energię świetlną na energię elektryczną - dodaje Skowrońska.
Jej koncepcję widział już Grzegorz Kiełb, prezydent Tarnobrzega. Obiekt zrobił na nim wrażenie. - Nie padły jednak żadne deklaracje, bo paść nie mogły. Realizacja takiego projektu wymagałaby dużego nakładu finansowego. Ponadto moja praca wymaga jeszcze dopracowania projektowego. Aczkolwiek byłoby bardzo miło, gdyby kiedyś jakaś część tego projektu ujrzała światło dzienne - mówi Skowrońska.
Spacer po ośrodku sportowo-rekreacyjnym nad Jeziorem Tarnobrzeskim autorstwa Ewy Skowrońskiej:
Gdy znajdziemy się w przestronnym, przeszklonym holu i swoje pierwsze kroki skierujemy do punktu informacji, a więc komórki bardzo przydatnej turystom, trafimy do segmentu, w którym usytuowano całe zaplecze sanitarne ośrodka - nowoczesne toalety z kabinami prysznicowymi oraz przebieralniami. Natomiast idąc w kierunku przeciwnym, dotrzemy do sklepu ze sprzętem sportowym oraz węzła komunikacyjnego ze schodami i windami, które umożliwią nam dotarcie na piętro.
Pierwsza kondygnacja
Zanim jednak wejdziemy lub wjedziemy windą na piętro, możemy holem - idąc oznaczonym szlakiem - dotrzeć do wypożyczalni sprzętu wodnego oraz warsztatu naprawy takiego sprzętu. Do tej części obiektu dostaniemy się też, i to szybciej oraz wygodniej, od strony otwartej na lustro wody, gdzie znajdują się keje, przy których cumowane są łodzie i inny sprzęt pływający. Keje, pomosty i taras widokowy to infrastruktura obiektu umożliwiająca wodniakom bezpośredni kontakt z wodą, a biernym obserwatorom - podziwianie urokliwego nadwodnego pejzażu.
Dodajmy, że udając się na piętro, pozostawiamy na parterze obszerną część zamkniętą dla turystów, a stanowiącą zaplecze magazynowo-techniczno-socjalne dla prowadzonej na piętrze działalności gastronomicznej i szkoleniowej.
Druga kondygnacja
Druga kondygnacja obiektu wita nas tzw. strefą wejścia, w której znajdują się szatnia i toalety wraz z pomieszczeniem dla matki i dziecka. Kontynuując przechadzkę po ośrodku holem głównym, docieramy do części restauracyjnej obiektu. Jest to nie tylko nowoczesne zaplecze kuchenne, do którego oczywiście jako turysta i klient nie mamy wstępu, ale przede wszystkim duża, estetycznie urządzona sala konsumpcyjna, zintegrowana z holem, stanowiąca jakby jego znowelizowane funkcyjnie przedłużenie. Konsumenci korzystający z usługi gastronomicznej mogą tu nie tylko delektować się doskonałym jedzeniem i estetyką sali restauracyjnej, ale też mają okazję obserwować to, co dzieje się w tzw. atrium, usytuowanym na dolnej kondygnacji. Natomiast konsumenci chcący jedynie ugasić pragnienie dobrymi napojami mogą udać się do sąsiadującego z restauracją baru.
Nieprzypadkowo też w tej części obiektu usytuowano dwie sale konferencyjne, które - w zależności od potrzeby - można połączyć w jedną dużą. Sąsiedztwo tych sal z barem i restauracją to bowiem element sprzyjający organizacji w tym miejscu najprzeróżniejszych spotkań, konferencji, zjazdów, szkoleń itp.
Wyraźnie oddzielonym od reszty segmentem drugiej kondygnacji - z osobnym doń wejściem z parteru schodami i windą lub wejściem z obu tarasów widokowych - jest część, w której mieszczą się sala audiowizualna/kinowa wraz z przypisanym jej zapleczem technicznym, a także pomieszczenia biurowe administracji ośrodka i oczywiście niezbędna w tym miejscu szatnia oraz toalety. Hol przed salą audiowizualną może pełnić dodatkowo rolę sali eventowej. Jest to możliwe dzięki usytuowaniu w części biurowej małego zaplecza kuchennego, do którego prowadzi specjalnie wydzielony przedsionek.
Lądowisko dla helikopterów
Nie sposób, prezentując segmenty obiektu, nie pokazać tzw. infrastruktury towarzyszącej, którą stanowią keje, pomosty, tarasy widokowe, czy też usytuowane na poziomie parteru obszerne, niezadaszone atrium. To ostatnie może być lądowiskiem dla helikopterów, ale także miejscem organizacji imprez plenerowych, co zdecydowanie wzmacnia atuty obiektu jako ośrodka rekreacyjnego.
Bardzo mocno należy wyeksponować przystosowanie obiektu do wymagań osób niepełnosprawnych. Przede wszystkim są to pozbawione barier ciągi piesze, łącznie z windami umożliwiającymi wjazd na piętro. Poza tym na każdej kondygnacji znajdują się toalety przystosowane dla takich osób. Jednym słowem, osoba niepełnosprawna czuje się w obiekcie w pełni swobodnie i bezpiecznie.
Spacer po ośrodku pozwala na sformułowanie jednoznacznej oceny: jest to obiekt przyciągający uwagę nie tylko swoją nowoczesną bryłą architektoniczną, ale też ciekawymi rozwiązaniami funkcjonalnymi i estetyką aranżacji wnętrz.
Wizualizacje.
Wizualizacje wewnątrz.
/images/miasto/aktualnosci2/magistrat/321.jpg)
/images/miasto/edukacja/2016/podstawowe/sp2.jpg)
/images/miasto/aktualnosci2/powiat/2014/img_2656.jpg)
7
